Miesiąc: Marzec 2013

Nie doceniamy wielkiego daru, jakim jest życie. Niekiedy wydaje nam się ono zbyt dużym ciężarem. Życie w każdej postaci jest niewątpliwie najważniejszą wartością, jaką od Boga otrzymał człowiek. To podobieństwo do Boga  przejawia się w głębokiej świadomości życia. W ostatni dzień marca przypada Wielkanoc – radosny dzień Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijaństwo to jedyna  religia, w której ukrzyżowany Bóg- zwyciężył. Jezus pokazuje zwycięstwo tych, którzy zostali odrzuceni. Budda i inni odchodzili w majestacie. Chrześcijaństwo jest najbliżej człowieka. Z Ewangelii wiemy że śmierć nie jest katastrofą w niewłaściwym miejscu , ale spotkaniem z Bogiem, który jest nam bliski, bo przeżył ludzkie życie. Krzyż nie jest tylko znakiem cierpienia, ale przede wszystkim miłości. Tylko poganie czynią z Wielkanocy święto powrotu wiosny, która stale powraca z tymi samymi kwiatami. Radość wielkanocna – to oderwanie się od życia doczesnego, aby żyć coraz pełniej z Bogiem.

Read more

O osiołku, na którym wjeżdżał do Jerozolimy Pan Jezus, pisano wiele. W ogromnym wschodnim tłumie ludzi i zwierząt – on jeden nie widział Jezusa, choć dźwigał tylko Jego ciężar. Gdyby jednak nie osioł – cała procesja z chłopcami, rzucającymi płaszcze i palmy nie posunęła by się ani o jeden krok. Dzisiaj w wielu parafiach organizowane są misteria, przypominające tamto wydarzenie sprzed dwóch tysięcy lat.  Wchodzimy powoli w tajemnice chrześcijaństwa tzw. Triduum Paschalne. Niedziela Palmowa zwana też Kwietną lub Wierzbną jest wstępem do Wielkiego Tygodnia. Wprowadza nas w atmosferę wydarzeń bezpośrednio poprzedzających śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.

Read more

Wszyscy cieszymy się z nadejścia wiosny. Już za kilka dni jej kalendarzowy początek. Coraz dłuższe dni, cieplejsze promienie słoneczne pozwalają nam z większym optymizmem patrzeć na otaczający świat. Podnosimy do góry głowy, patrząc w niebo, udajemy się na spacery czy dłuższe wycieczki, by obserwować budzącą się do życia przyrodę. Jej piękno otwiera nasze oczy i serca na Boga, Stwórcę tego przepięknego świata. „Drzewa i krzewy są piękne. Piękna jest cała natura, cały Wszechświat. W centrum Wszechświata stoi zaś mężczyzna i kobieta. I tak każdy z nas ma własny cykl wzrostu, w którym przeplatają się wzloty i upadki, lata i zimy, chwile dobre i złe.

Read more

Jesteśmy świadkami dynamicznych zmian kulturowych, które z jednej strony pozwalają kobietom aktywniej uczestniczyć w życiu społeczno-zawodowym, a z drugiej strony zagrażają rodzinie, podważając jej dotychczasowy model. Przedstawicielki środowisk feministycznych często upatrują niższej pozycji kobiety względem mężczyzny. Kiedy studiujemy Biblie możemy zauważyć, że to właśnie Jezus docenia rolę kobiety i podkreśla jej ogromne zadanie i pomoc dla mężczyzny. Kobiety są bezpośrednimi świadkami i uczestniczkami Bożego planu zbawienia. Pamiętamy przecież, że to nie Apostołowie, ale kobiety zobaczyły pusty grób i zmartwychwstałego Jezusa.

Początek marca zawsze kojarzy mi się z Międzynarodowym Dniem Kobiet. Za czasów PRL-u tak hucznie i głośno obchodzonym świętem. W szkole robiliśmy na plastyce laurki dla mamy lub inne przedmioty, które wręczaliśmy naszym najdroższym kobietom.
Kobieta w Biblii i Kościele to temat rozległy. Dziś w świecie feministek, kobiet wyzwolonych i niezależnych, często górujących nad mężczyznami, potrzeba nam – mężczyznom, tych które są czułe i wrażliwe, pełne ciepła i serdeczności.
Jan Paweł II w „Liście do kobiet” woła o poszanowanie godności kobiety , zachęca decydentów do wyrównania szans kobiet w różnych kulturach i miejscach świata.
Maryja najpopularniejsza kobieta w Biblii i Kościele, proponuje kobiecość w przepiękny sposób: modlitwy, służby, pokory, oddania synowi.
Święty Paweł mówi że: „Kobiety mają na zgromadzeniach milczeć”, a przecież to święta Katarzyna upominała papieża, aby wrócił do Watykanu, a świętej Teresie z Avilii Kościół przyznał tytuł „Doktora Kościoła”.
Jeśli chodzi o frekwencję w kościołach to bez kobiet sytuacja byłaby bardzo smutna. To one przecież stanowią 95% uczestników w liturgii w dni powszednie. To częściej kobiety, jako żony odprowadzają swoich mężów na cmentarz, a potem za nich się modlą.
Osobiście wydaje mi się, że kobiet jest więcej w kościołach, bo po prostu są lepsze od mężczyzn, mają lepsze wyczucie tego, co jest na prawdę ważne i święte. Podziwiam je za to i chylę czoło. Niech wdzięczność trwa cały rok, a nie raz do roku – wyrażona za pomocą goździków w celofanie wręczanych łodygami do góry. Zróbmy wszystko, aby dzień 8 marca nie kojarzył nam się z propagandą PRL-u, lecz był świętem miłości i wdzięczności każdej kobiecie.

Skalbmierz, 10.03.2013 rok,
ks. Marian Fatyga

Od momentu, gdy Benedykt XVI zapowiedział ustąpienie ze stanowiska, trwa festiwal wypowiedzi o nim. Według mnie decyzję o rezygnacji należy uznać za bardzo odważną i odpowiedzialną. Papież był odważny przyznać się wobec całego świata do swojej słabości. Jego decyzja jest bardzo odpowiedzialna, bo została podjęta w duchu ogromnej troski o powierzony mu Kościół. Ojciec Święty – Benedykt XVI pokazał, że dobro Kościoła jest dla niego ważniejsze niż jego dobro osobiste. Dlatego uważam, że trzeba tę decyzję uszanować i docenić. 

Kiedy ogłosił tę decyzje w Kościele obchodziliśmy Światowy Dzień Chorego, tym faktem podkreślił, że stan jego zdrowia nie pozwala mu dalej na przewodzenie Kościołowi Katolickiemu. Pontyfikat Benedykta XVI był skierowany na umocnienie tożsamości Kościoła. Papież był sobą, z początku mówiono o pancernym kardynale, szybko dał się poznać jako człowiek pokorny, oddany Kościołowi i służbie drugiemu człowiekowi. Nikt w ostatnim czasie nie wypowiedział tyle mądrych słów o Kościele i jego roli  w świecie jak właśnie Benedykt XVI .Czas wybrać kogoś młodszego, pełnego sił.

Przed nami konklawe – czas wyboru nowego papieża. Trwają dziennikarskie spekulacje, kto nim zostanie. Patrząc na skład 117 osobowego Kolegium Kardynałów elektorów można zauważyć, że z Europy środkowo-wschodniej jest ich niewielu. Media przedstawiają nam kandydatów z Ameryki Południowej, Afryki czy Włoch. Z pewnością nowy papież będzie miał ogromne zadanie w budowaniu jedności i rozwiązywaniu palących spraw Kościoła.

Zbliżające się konklawe pod wieloma aspektami będzie bardzo interesujące, a decyzje jakie tam zapadną mogą być przełomowe. O wyborze nowego papieża zadecyduje jednak Duch Święty. W oczekiwaniu na radosne Habemus Papammódlmy się więc za kardynałów elektorów, aby poddali się Jego działaniom.

 

Skalbmierz, 3 marca 2013 rok
Ks. Marian Fatyga

Czy rusza nas jeszcze sumienie? Kiedy zrobimy jakieś świństwo daje znać o sobie. Mówimy: ruszyło nas sumienie. W czasie trwania Wielkiego Postu kilka myśli o tym Bożym głosie w nas.

                 

Korupcja, obłuda, podwójne życie, łapówki. Czy dzisiejsza Polska i Polacy żyją jak ludzie bez sumienia? Z sumieniem dzieje się coś niedobrego. Choruje a może nawet umiera. Na co choruje nasze sumienie? Na paraliż i brak czucia. Kiedyś ludzie robili źle i wiedzieli, że grzeszą, dzisiaj grzesząc uważają, że są w porządku. Kiedyś kłamano, dzisiaj mija się z prawdą. Kiedyś kradziono, dzisiaj zabiera się coś z sobą. Przestaliśmy nazywać zło złem a dobro dobrem. Utonęliśmy w poprawności politycznej. Grzech i nieprawość człowieka były zawsze, ale kiedyś nie próbowano usprawiedliwić swoich bezeceństw na taką skalę jak dzisiaj.

                    Sumienie można porównać do okrętowej busoli, która wskazuje kapitanowi właściwy kurs. To człowiek podejmuje decyzje w którą stronę idzie. Sumienie nie jest darem dla wybranych. Jest dane każdemu człowiekowi.

                    Czy budzi się w nas duch troski o Polskę, stąd pobożne życzenie, żeby tak politycy troszczyli się o dobro wspólne , a nie o swoje.

                    Ludzie mówią: „To jest dobre a tamto złe” , ale dodają  „dla mnie”. Te słowa   „dla mnie” są oznaką choroby sumienia.

                    Sumienie to po prostu działanie ludzkiego rozumu, który ma zdolność rozróżniania dobra od zła i potrafi oceniać pod tym kątem własne działanie. Wielki Post to znakomity czas, by dokonać przeglądu własnego sumienia.

                      Jan Paweł II wołał: „ kształt życia społecznego i państwowego zależy przede wszystkim od tego jaki będzie człowiek – jakie będzie jego sumienie „ .

                    Problem w tym czy człowiek dopuszcza do siebie ten głos. Czy sumienie ruszy czy też nie?

 

  Skalbmierz, 24 lutego 2013 rok

Ks. Marian Fatyga